ادبیات کودک و نوجوان چیست؟
به سرودها و نوشته های ادبی مخصوص کودکان و نوجوانان، ادبیات کودک و نوجوان می گویند.
این نوع ادبیات با زبان و ادبیات نوشتاری و تخیل و تجربه های کودکان و نوجوانان متناسب است
و موضوع و متن با فهم و درک کودک متناسب است.
در این نوع ادبیات، چه نوشتار و چه تصویر، تعادل باید حفظ شود.
مثلا موضوع مرگ، عشق، شادی، غم و….باید به تدریج به کودک شناسانده شود؛
تا به پرورش و رشد کودک و نوجوان کمک کند.
همچنین نویسنده در نوشتن متن های ادبی برای کودک و نوجوان باید از ناامیدی در نوشته هایش پرهیز کند.
چون در این سالها پرورش احساس و فکر سالم شکل می گیرد.
در تصویر گرایی این نوع ادبیات هم باید دقت شود، چرا که تصویر گرایی،
کمتر از نوشتار نیست و نویسنده قسمتی از پیام خود را بوسیله ی تصویر به مخاطب می رساند.
همانند کتاب هایی که فقط تصویر دارند و از ارزش بالایی برخور دارند.
این نوع ادبیات، شامل فرهنگ شفاهی نیز می شود مثل لالایی، مثل ها، قصه ها و نمایش نامه ها و…
این نوع ادبیات در ایران هنوز پختگی ندارد.
مهدی آذر یزدی از جمله افراد نام آور، در این نوع ادبیات است.
از جمله آثار او قصه های خوب برای بچه های خوب، مجموعه قصه های ساده،
گربه ی ناقلا، گربه ی تنبل را می توان نام برد.
ادبیات کودک و نوجوان چیست؟
سن و سال مخاطب این نوع ادبیات نیز، کودکی است که با دیدن تصویر ها و با گوش دادن به متن، بتواند آن را درک کند و این نوع شناخت تا ۱۴، ۱۵ سالگی ادامه دارد.
یکی از اهداف ادبیات کودک و نوجوان، آماده کردن کودک برای شناختن،
دوست داشتن و ساختن محیط سرگرم کننده و لذت بخش است.
همچنین علاقه مند کردن کودک به مطالعه و عادت کردن به آن است.
تاریخ به وجود آمدن این نوع ادبیات در ایران،
به زمان تاسیس دارالفنون در زمان ناصرالدین شاه قاجار و دایر شدن مدرسه ها به سبک اروپایی به جای مکتب خانه ها بود.
در اواخر دوره ی ناصرالدین شاه ادبیات کودک و نوجوان امروزی بوجود آمد.
در تقویم ایران سالروز وفات مهدی آذر یزدی را روز ملی کودک و نوجوان نامیده اند.
