جوان ها غم ها و شادی های زیادی دارند چون فقط به خودشان فکر می کنند؛
از این رو همه آمال و آرزوهای شان مهم می نماید و غم و شادی را به طور عمیقش حس می کنند…
آدمی وقتی دارای خانواده شد کمتر به خودش و آرزوهایش می اندیشد ،
عده ای هم خودخواهی های خود را در موقعیت های مسئولیت آفرینی چون سیاست ، علم و یا هنر کنار می گذارند.
نوجوان با کار و زندگی بازی می کند ولی انسان پخته و مجرب کار و زندگی را جدی تلقی می کند.
مثلا انسان فقط برای بچه دار شدن ازدواج نمی کند،
اما وقتی بچه دار شد، مسائل عوض می شود و سر انجام به نتیجه می رسد که همه چیز به خاطر بچه ها انجام می پذیرد!
گرترود
هرمان هسه
